Prosečna nadmorska visina Zlatibora je oko 1.000 metara. Ispresecan je brojnim rekama, potocima i vododerinama.
Priroda je bila darežljiva prema Zlatiboru, dajući mu prelepe pejzaže, talasasta uzvišenja tu i tamo obrasla borovim, jelovim i smrčevim šumama, prostrane livade ukrašene belim narcisima i drugim živopisnim cvećem, veoma prijatnu i blagu klimu, veliki broj sunčanih dana, nezagađen vazduh i druge pogodnosti.

Najviši planinski vrhovi su:
Tornik (1496 m), Brijač na Murtenici (1462 m),
Čigota (1422 m), Konjoder (1337 m), Cuker (1359 m),
Kobilja Glava (1176 m),Gruda (1140m), Gradina (1149 m),
Crni Vrh (1177 m).

Geološki sastav

Zlatibor je izgrađen od "zelenih stena" - serpentina; to je najveći serpentinski masiv u Srbiji. Ostale stene, prvenstveno krečnjaci, javljaju se uglavnom u perifernim, severnim i istočnim delovima planine, u obliku ploča različite debljine i prostiranja. Za krečnjačke stene, vezane su brojne kraške pojave: pećine, jame, kanjoni, izvori, vrela, ponori, vrtače i dr.
U predelu Zlatibora istražena su 142 speleološka objekta: 98 pećina i 44 jame.
Neke od najpoznatijih su Rakovička pećina i Stopića pećina, koja je najveći objekat podzemnog kraškog reljefa.

O Zlatiboru geografski

Zlatibor je prostrana zatalasana visoravan u Zapadnoj Srbiji.
Pod imenom Zlatibora podrazumevaju se dva pojma, geografski i turistički, koji teritorijalno nisu identični:
"... Zlatibor kao geografska celina obuhvata prostor između reka Sušice i Uvca i istočnih padina Tare i zapadnih Murtenice. Na severozapadu mu pripadaju sela Kremna i Mokra Gora, a na jugoistoku planina Murtenica, zlatiborska podgorja koja čine prelaz prema susednoj Tari, odnosno sandžačkim planinama.
Pod turističkim pojmom Zlatibora podrazumeva se prostrana visoravan duga tridesetak i široka dvanaest kilometara, sa pravcem prostiranja severozapad-jugoistok, oivičena planinskim visovima Gradinom, Crnim vrhom, Čigotom, Murtenicom, Tornikom, Čavlovcem, Vijogorom i gornjim tokom reke Sušice. Na tom prostoru krajem prošlog i početkom ovog veka, počinju da se razvijaju turistička naselja: Ribnica, Kraljeva Voda, Palisad, Oko i Čajetina. ..." ("Zlatibor iz starog albuma" - Snežana Đenić Ajdanić)

Pogled sa vrhova Zlatibora

"...Ostavljajući na stranu one spletove planinskih povijaraca i visova, nama će odmah pasti u oči, kako se u samome vrhu Zlatibora, u Dobroselici, ponosno diže Tornik, okićen gustom šumom četinara. Na severu je Šargan, preko koga vodi put iz Užica za Bosnu i Hercegovinu i na kome i danas stoje ostaci turskog pomosta. Na jugoistoku je, u obimu od deset kilometara, čuvena i šumom najbogatija planina Murtenica. Ona ima mnogo delova sa naročitim imenima i obrasla je šumom: jelovom, borovom i, po okrajcima, leskovom... Na severozapadnoj strani zlatiborskog visoravna uzdiže se Gruda, koja samo još na severnoj strani ima kržljavu šumu, cerovu, rastovu, i grabovu, a više Čajetine Gradina, također dosta veliko brdo u ovom srezu. Sa Grude je također divan pregled Zlatibora, koji izlazi sav pred vas.
Kako je vazduh čist kao kristal, to naš pogled, upravljen jugozapadu, prelazi sadašnje međe Srbije i ustavlja se istom na veličanstvenom vrhu Durmitora. Južno su nam Komovi, a jugoistočno plavi se silueta Šar planine.
Okrenimo se sada severoistoku.
Pred nama je Ovčar i Kablar i čine ti se tako blizu, da bi se do njih mogao kamenom dobaciti. U desno od njih odvaja s Rudnika povelika kosa, u kojoj se uzdižu Bukulja, Kosmaj i Avala. ..."

(Opis zlatiborskih vrhova iz knjige "Na mirisnome Zlatiboru" Srete A. Popovića izdate u Beogradu 1908. godine)