Kuća serdara Mićića

Kuća serdara Mićića bila je zdanje oko koga je kasnije formirano čitavo jedno naselje – Čajetina, iako se sam konak nalazio na zapadnim obroncima Gradine u zaseoku Šipovik. Građevina je podignuta nakon Drugog srpskog ustanka i bila je jedna u kompleksu domaćinstva koje je činilo nekoliko zgrada među kojima su bili i tzv. gospođin konak (za serdarevu ženu Vukosavu), šareni konak (za prijem gostiju), mali konak (za poslugu).
Na osnovu fotografija koje su snimljene tik pred rušenje zdanja, kao i na osnovu zapažanja Ljubiše R. Đenića, to je bilo zanimljivo građevinsko rešenje, skladnih i uravnoteženih proporcija, sa osnovom 13 x 10 metara. Zgrada je bila dvospratna sa unutrašnjim i vanjskim stepenicama koje su vodile na sprat. Celina  južne fasade bila je obogaćena prostranim drvenim tremom. Po fotografijama na kojima se naslućuje tehnika gradnje, bila izgrađena od kamena u prizemlju i u tehnici bondruka na spratu, prekrivena šindrom. Nije poznata graditeljska družina, ali se predpostavlja da su bili angažovani majstori Osaćani, koji su u tom periodu naveliko gradili po Srbiji kneza Miloša, koji je, opet, bio u bliskim odnosima sa serdarem.

Prostor prizemlja se sastojao od tri sobe, odžaklije i velike sale. Spratni deo bio je podeljen dugačkim hodnikom, završenim odžaklijom na severu, na dve celine: istočnu i zapadnu sa po tri sobe. Svaka od soba imala je tavanice ukrašene duborezom, kao i vrata izvedena rezbarenim i inkrustiranim drvenim elementima. 

Konak serdara Mićića navodno je srušen 1941. godine.  

Projekat: Najlepše kuće Zlatibora od XIX veka do danas (2008.)
Autori: dr Nikola Krstović i Radionica KRUG